Giant Battle is een van de eerste experimental playground print and play spellen die ik maakte, en het is voor mij een mooi, luchtig en leuk twee persoons spelletje dat bovendien eenvoudig te knutselen is, kortom een echte aanrader1.
De experimental playground spellen liggen me erg genegen2, en dus zal dit waarschijnlijk niet het laatste experimental playground spel zijn dat in deze reeks zal verschijnen.
Gegevens
Aantal spelers: 2
Leeftijd: 8+
Speeltijd: 5 min
Beoordeling
Knutselbaarheid: ★★★★☆
Vormgeving: ★★★★★
Speelbaarheid: ★★★★☆
Een beetje stevig karton, wat lijm en een snijmesje. Meer heb je niet nodig om deze print and play speelbaar te krijgen. Kortom uiterst knutselbaar, maar daar heb je dan toch een leuks speelveldje en bijhorende speelstukjes voor. Verder heb je dan enkel nog een aantal standaard dobbelstenen nodig. Kwa opbergen is er niet echt iets specifieks voorzien, en dat is dan ook het enige minpuntje.
De vormgeving is prima in de typische Experimental Playground stijl. Simpel maar toch expressief om je in de mood van het spelletje te krijgen.
Giant Battle is een kort maar krachtig spelletje. Veel ‘reuze’ is er niet aan en Tiny Battle zou gameplay gewijs logischer zijn, maar dat maakt het des te gepaster.
Twee groepen, de dwergen en de orken, nemen het tegen elkaar op in een veldslag geleid door hun leiders. Het doel is dan ook de leider van de andere groep te verslaan. Hiervoor heb je een aantal speelstukken met verschillende eigenschappen ter beschikking, voor een stuk aangeduid om de speelstukken zelf als geheugensteun. Door de speelstukken te draaien geef je aan hoeveel levenspunten ze nog over hebben. Ingenieus en compact. Succes van een aanval wordt bepaald door her dobbelen met een of meerdere dobbelstenen. Daarmee zit er toch een flinke portie geluk in het spel. Maar door de keuze van welke stukken aanvallen en verplaatsen kan je toch de nodige strategie ten berde brengen.
Wel opletten met het downloaden van de PnP bestanden. Experimental playgrounds gebruikt mediafire voor filehosting, en laat dat nu net een rommel site zijn om dingen van te downloaden. Maar mits een add-blocker kom je er normaal wel doorheen. ↩
Voor de 7de keer op rij sinds 2013 (2014, 2015, 2016, 2017,2018) zijn we er weer met de traditionele jaarlijkse “App store kaart aan Apps” lijst. De 2019 editie bevat zoals steeds een selectie van apps die in 2019 gelanceerd zijn of interessante updates kregen én die je zou kunnen kopen met een enkele App store kaart van €25. Dit jaar komen we aan een totaal van €20,25 aan interessante betalende apps, aangevuld met enkele leuke gratis extra’s.
Zoals uit de doeken gedaan in het App Store kaart aan Apps artikel van vorig jaar, was ik na een lange tijd overgestapt van Overcast naar Castro omwille van het queue en download management van Castro. In september dit jaar is Pocket Casts gratis geworden met een abonnement voor geavanceerde features. De filosofie om meer gratis publiek beschikbaar te maken komt er doordat Pocket Casts vorig jaar overgenomen is door onder meer de publieke radio (NPR) in de Verenigde Staten. Pocket Casts bied in zijn gratis versie al een plethora aan features. Hoewel niet exacte hetzelfde inbox en queue principe als Castro, valt deze functionaliteit wel ongeveer te benaderen met de juiste instellingen. En die benadring is inclusief het niet met Overcast te benaderen aspect, het abonneren zonder downloaden. Zo heb ik enkel automatisch downloaden ingesteld voor de ‘Up next’ lijst. Slechts voor een aantal podcasts stelde ik in dat hun nieuwe afleveringen er automatisch aan toegevoegd worden (waardoor deze dus ook automatisch downloaden). Andere podcasts komen met hun nieuwe afleveringen gewoon in de algemene lijst, waar de aanwezigheid van nieuwe afleveringen wordt gemarkeerd. Desgewenst voeg ik ze dan manueel toe aan de de ‘Up next’ lijst, en worden ze dus dan pas gedownload. Dat maakt dat er dus in Pocket Casts een gelijkaardige Podcast triage mogelijk is als in Castro, inclusief selectief downloaden, wat je storage en download limieten ten goede komt1.
Maar daar eindigt het niet, ook features die bij andere spelers wel betalend zijn, zoals bijvoorbeeld audio boosting en intelligent trimmen van niet gesproken stukken zijn allemaal incluis. Hoewel de interface van Pocket Casts minder intuïtief is als deze van Castro, compenseren de additionele features dit voor een app waar luisteren toch het belangrijkste is.
Donkere wintermaanden zijn ideaal om eens een goed boek te lezen, al dan niet voor een (virtuele) open haard. En dat kan vandaag de dag ook digitaal natuurlijk. Voor de klassieke e-boeken kan je terecht bij Apple Books of ook (een al dan niet fysieke) Kindle. Maar een iPad met prachtig kleurenscherm leent zich ook erg goed tot het lezen van stripboeken. Chunky Comic Reader is een strakke maar toch volledige stripboek-lees applicatie, met ondersteuning voor alle gangbare digitale formaten en een intuïtieve bediening. Met de basisversie kom je ruimschoots toe, maar voor een kleine IAP kan je ook extra types bronnen toevoegen om Chunky Comic Reader aan te sluiten op bijvoorbeeld je digitale collectie op een NAS of in de cloud.
Jammer genoeg is Chunky Comic Reader alleen beschikbaar op iPad. Voor wie de uitdaging aan wil gaan en op een kleiner smartphone scherm zich toch ook aan een stripboek of twee wil wagen is er ook de erg simpele maar gratis Comic Book Viewer app2.
Ik ben geen gamer, maar Journey is een soort spel dat me wel kan bekoren. Het heeft gelijkaardige look en feel als de games uit de Monument Valley reeks (eerdere keuzes in 2014 en 2017), en ook gameplay aspecten komen overeen. Het is geen orgineel mobile game, want het verscheen oorspronkelijk eerst op Playstation, en in een aantal aspecten komt dit ietwat naar boven, maar nooit zo dat het storend is.
Journey heeft ook een wel erg speciale interpretatie van multi-player waar er een mogelijkheid is dat je andere spelers tegenkomt, maar dit zonder garanties en ook zonder dat er echte communicatie tussen spelers mogelijk is.
Dit alles maakt Journey echter een rustgevend spel, met mooie audio en visuals, perfect om op een koude donkere winteravond onder een dekentje mee weg te dromen.
Over tradities gesproken, nog zo’n eindejaars gegeven zijn de goede voornemens. Als je je het komende jaar aan enkele goede voornemens wil wagen is alle ondersteuning daarbij mooi meegenomen.
Streaks is een app die het concept van een streak hanteert, onder andere digitaal gepopulariseerd door Snapchat, maar dan voor allerlei zelf te bepalen doelen. Streaks ondersteunt positieve doelen (bijvoorbeeld ‘eet 2 stukken fruit per dag’) maar evengoed negatieve doelen (bijvoorbeeld ‘snoep niet in de week’), en ook de frequentie is flexibel in te stellen (aantal keer per dag, week, …).
Verder kan streaks ook sommige soorten doelen automatisch voor je voltooien als je deze toegang geeft tot je gezondsheidsdata. Dat werkt natuurlijk enkel als je de aan de doel betrokken activiteiten ook binnen gezondheid registreert. Zo zal bijvoorbeeld een streak ‘twee workouts per week’ automatisch kunnen worden voltooid als je je workouts in gezondheid, of een app die zijn gegevens deelt met gezondheid, bijhoudt.
Daarnaast is er ook uitgebreide Opdrachten (Shortcuts) ondersteuning die het ook mogelijk maakt om via Siri of andere automatisaties (zoals de in iOS 13 toegevoegde NFC triggers) makkelijk je doelen te vervolledigen.
In tegenstelling tot vele van zijn concurrenten is Streaks te koop met een enkele aankoopprijs zonder abonnement. Dat, in combinatie met de uitgebreide features en een strak design, maakt Streaks je ideale goede voornemens compagnon voor het nieuwe jaar.
Een goede slaap is een van de belangrijkste aspecten van je fysieke en mentale gezondheid. Om je slaap te verbeteren helpt het om inzicht te krijgen in je slaap patronen. Als je over een Apple Watch beschikt is AutoSleep een geavanceerde slaap tracker die gedetailleerd je slaappatroon ik kaart kan brengen. Het registreert onder andere hoe lang het duurt voor je in slaap valt, je periodes van lichte en diepe slaap, en periodes wanneer je wakker bent. Daarbij maakt het gebruik van de bewegings- en hartslagsensor van je Apple Watch.
Als je ook gebruik wil maken van deze gegevens om je op een optimaal tijdstip te wekken, kan je bijkomend nog de app AutoWake aanschaffen van dezelfde ontwikkelaar. Deze twee apps werken samen om je zo goed als mogelijk pas tijdens een lichte slaap te wekken. AutoWake kan ook integreren met HomeKit, maar dit eerder op een knullige manier met vast benoemde scene’s die bij slapengaan of wekken geactiveerd kunnen worden.
De Apps zijn erg uitgebreid, en de vele instellingen kunnen overweldigend zijn, maar daartegenover staat een sterke graad van accuraatheid.
Voor mij persoonlijk was het dragen van een Apple Watch tijdens het slapen echter niet comfortabel en aldus slaapverstorend, wat natuurlijk de hele oefening teniet deed, maar misschien is dit voor jou niet het geval.
Moest dat toch zo zijn, of je beschikt niet over een Apple Watch, is een ander alternatief voor slaap registratie de Sleep Cycle App (Gratis - IAP €19,99 per jaar). Deze app werkt aan de hand van het registreren van geluid via je iPhone en tracht zo aldus je slaappatroon in kaart te brengen met ook hier elementen zoals periodes van lichte en diepe slaap. Sleep Cycle is behoorlijk accuraat daarin, maar moet toch onderdoen voor AutoSleep omdat Sleep Cycle ook geluiden van bed-partners registreert. Hoewel Sleep Cycle zegt hier de nodige intelligentie voor in te hebben gebouwd (die nog beter zou werken als je beide gebruik zou maken van Sleep Cycle), merk ik toch soms hier afwijkingen in. Desalniettemin kom je met de gratis versie van Sleep Cycle al heel ver, integreert deze evengoed met de Apple Gezondheid app en is er geen verstoring van je slaapcomfort.
Gezonder eten is ook een klassieker wat goede voornemens betreft. En wat beter om daar bij te helpen dan gezonde recepten. Nu is er in de App store geen gebrek aan recepten apps. Maar zoals wel vaker zijn deze toch vooral gemaakt vanuit een Amerikaanse insteek. Vaak worden ze ook gecombineerd met een boodschappen-lijst of andere al dan niet nuttige functionaliteiten, of hebben ze prijsmodellen gebaseerd op een abonnement.
Receptenmaker is een app van Nederlandse makelij, en hoewel zeker niet de mooiste of best vormgegeven app3, bevat deze wel enkele functionaliteiten die goed aansluiten bij mijn noden.
Ten eerste biedt het een import functie die naast enkele internationale sites, ook specifiek ondersteuning biedt voor een aantal Nederlandse en Vlaamse sites waaronder bijvoorbeeld de Dagelijkse Kost site. Maar ook voor niet ondersteunde sites tracht de import functie zijn best te doen bij het importeren van recepten. Uiteraard kan je ook volledig handmatig je eigen recepten toevoegen.
Verder biedt Receptenmaker ook een kookstand en andere features waaronder het omrekenen van aantallen, exporteren en delen van de recepten, etc.
Het verdien model is eigenaardig, maar niet onlogisch, gegeven dat er ook een synchronisatie service bij hoort die je toelaat de app op meerdere toestellen te gebruiken. De gratis versie is beperkt tot 10 recepten, wat je toelaat om uit te testen of de app iets voor je is. Daarna kan je voor €3,49 plaats voor 100 extra recepten toevoegen.
IFTTT, of te wel If This Then That, is al een oude rot in het vak. Waarom staat deze dan op de lijst? Sinds iOS 13 is het mogelijk om gebruik te maken van een subset van de mogelijkheden van Opdrachten (Shortcuts) binnen Homekit automatisaties. Een van deze mogelijkheden is het sturen van web requests. En laat in IFTTT nu net het ontvangen van web requests een mogelijke trigger zijn. Kortom, je kan met IFTTT als lijm je Homekit automatisaties krachtiger maken, van een simpele notificatie in de IFTTT app als er een bepaalde situatie zich voordoet (detectie door een sensor bijvoorbeeld), tot het opstarten van andere automatisaties ondersteund door IFTTT.
Verder is het sturen van web requests naar IFTTT ook een workaround voor het ontbreken van bepaalde andere integraties, zo bijvoorbeeld het aansturen van Sonos speakers.
Dit alles blaast voor mij IFTTT nieuw leven in, wat een plekje op deze lijst tot gevolg heeft.
Het is iets onhandiger werken met de ‘Up next’ lijst van Pocket Casts dan de ‘Queue’ van Castro, omdat deze slechts via het huidige speelscherm te bereiken is, wat twee taps vraagt. ↩
Hoewel krap, is het lezen van een stripboek toch haalbaar in de app mits je de telefoon in landscape houdt. Dan kan je op en neer scrollen in de pagina. Als je dan naar de volgende pagina swipet start die terug bovenaan en kan je weer naar beneden scrollen op de nieuwe pagina. ↩
Waarschijnlijk heeft het feit dat Receptenmaker een cross-platform app is er wel iets mee te maken. ↩
Tradities! Het hoort bij de eindejaarsperiode. En dé traditie van deze webcolumn is de Jaarlijkse “App store kaart aan Apps” lijst. Sinds 2013 brengen we al elk jaar (2014, 2015, 2016, 2017) dit lijstje. Nu zijn we er opnieuw met de 2018 editie van “een App store kaart aan apps”, een selectie van apps die in 2018 gelanceerd zijn of interessante updates kregen én die je zou kunnen kopen met een enkele App store kaart van €25. Dit jaar komen we aan een totaal van € 23,76 aan interessante betalende apps, aangevuld met enkele leuke gratis extra’s.
De ingebouwde iOS kalender app is redelijk beperkt met matige overzichten en een zeer basic ingave scherm. Gelukkig zijn er vele andere kalender apps beschikbaar in de App store. De perfecte app heb ik nog niet gevonden. De tekstuele input van Fantastical is fantastisch, maar de visuele overzichten niet. Geruime tijd gebruikte ik Calendars 5 van Readdle, die naast een beperkte versie van de tekstuele input betere overzichten heeft, maar echt tevreden met het week overzicht daar was ik ook niet.
Week Calendar heeft naar mijn mening een erg goed week overzicht1 in de zogenaamde Agenda view. Het is een beetje wennen aan de lay-out, maar de verhouding duidelijkheid en hoeveelheid informatie is perfect. Daarnaast heeft Week Calender enkele interessante extra features zoals een dark modus, templates om snel gelijkaardige afspraken aan te maken en de mogelijkheid om automatisch iconen toe te kennen aan afspraken op basis van regels. Dit laatste zorgt voor nog meer overzichtelijkheid. Wat dan wel weer minder is aan Week Calendar is de ingave interface. Het ingeven van een nieuwe afspraak is het gebruikelijke tap en scroll werk. Hier mis ik fantastical stijl tekstherkenning.
Hoe overzichtelijk de agenda view van Week Calendar ook mag zijn, de aangeboden widget laat zoals de meeste andere kalender apps te wensen over. Eventail brengt iets dat geen van de andere widgets brengt, een horizontale week view. Ook al is het ietwat krap, toch brengt deze widget in een oogopslag een weekoverzicht zonder hiervoor veel plaats in te nemen. Ideaal voor een snelle blik op je week. De IAP geeft je enkele extra instellingen, maar de app is ook prima zonder te gebruiken.
De verbeteringen in de camera is een van de redenen waarom vele mensen hun smartphone upgraden. Maar ook met software toe te voegen kan je verbeteringen teweeg brengen. Zo laat iOS toe om RAW photo’s te nemen die achteraf meer mogelijkheden bieden bij het editen. Er zijn vele iOS photo apps, maar een van de betere in afweging van features en simpliciteit is Halide. Halide biedt een eenvoudige switch aan tussen automatische focus en manuele focus en in de manuele focus is er ook een handige overlay visualisatie waarbij aan de hand van groene highlights duidelijk wordt aangegeven waar de focus zich bevindt. Ook de exposure is snel aan te passen aan de hand van een swipe.
Voor de eigenaars van de iPhones met een diepte camera (7 plus, 8 plus, X, XS en XR) heeft Halide ook vele opties. Enderzijds om portret modus foto’s (foto’s met diepte informatie) te nemen met meer controle dan de ingebouwde modus, en anderzijds om achteraf de diepte informatie te bekijken (waaronder een coole AR modus waarbij je de photo 3D via AR kan bekijken).
Als het ware de compagnon van Halide aan de bewerkings kant is Darkroom. Ten eerste bied Darkroom ondersteuning voor het bewerken van RAW foto’s. Ten tweede ondersteunt het ook het bewerken van foto’s met diepte informatie, waarbij het mogelijk is de voorgrond en achtergrond apart te bewerken. Dat laat bijvoorbeeld toe om de achtergrond donkerder te maken, of zwart-wit, terwijl je andere verbeteringen toepast op de voorgrond. Dit maakt unieke bewerkingen mogelijk. De gratis versie is prima bruikbaar, maar voor toegang tot de geavanceerde mogelijkheden en filters betaal je een in app aankoop van 10,99€. Dat is aan de prijzige kant, maar je kan alles zonder te betalen rustig uitproberen.
Na een lange tijd een Overcast gebruiker geweest te zijn ben ik dit jaar overgestapt naar een andere Podcast speler, en dit wel omwille van een specifiek feature en dat is het unieke queue en download management van Castro.
Castro werkt met een Inbox principe. Als je abboneert op een podcast komen nieuwe afleveringen eerst in een inbox terecht. Vanuit deze inbox kan je dan kiezen of je de aflevering wil toevoegen bovenaan je queue of onderaan je queueu of deze wil archiveren. Pas als je een aflevering op je queue plaatst wordt deze gedownload. Dat bespaart dus download maar ook storage, erg handig voor podcast waarvan je niet echt elke aflevering wil meepikken. Voor die podcasts waar dat wel het geval is kan je ook instellen om de inbox te skippen en ineens aan je queue toe te voegen. Dit is een bijzonder flexibel systeem waardoor je snel en handig de perfecte podcast lijst samengesteld krijgt. Dit is allemaal onderdeel van de gratis versie. Maar als je €8,99 per jaar betaalt krijg je er ook nog andere leuke features bij zoals automatiche audio verbeteringen, de mogelijkheid om ook willekeure audio bestanden aan je lijst toe te voegen, een dark mode, en nog veel meer.
Instapaper is lange tijd mijn go-to read-it-later service geweest. Ik bleef erbij gedurende enkele overnames, maar de overname door pinterest was blijkbaar een brug te ver. Pinterest heeft de service eigenlijk genegeerd en met de komst van GDPR niet tijdig geüpdatet, wat er voor zorgde dat de service erg lange tijd onbeschikbaar was in Europa. Om in de tussentijd verder te kunnen ben ik noodgedwongen overgestapt naar Pocket. Dankzij de (wel ietwat klunky) import procedure kon ik zo terug aan de slag met al mijn gegevens overgezet. Maanden na de GDPR deadline, nadat Instapaper door een andere groep personen was overgenomen, is Instapaper pas terug beschikbaar geworden in Europa, maar dan was zoals we dat zeggen, het kalf al verdronken.
Pocket moest vroeger qua lees interface onderdoen voor Instapaper, maar sinds de laatste updates is dat minder het geval2. Af en toe mist de tekst extractie nog, en kan deze dus niet elke website omzetten in een prettig leesbare variant. Dat was natuurlijk (in mindere mate weliswaar) ook het geval voor Instapaper. Pocket is duidelijk een app waarin geïnvesteerd wordt, zo is onlangs de geïntegreerde tekst to speach feature verbetert, en is deze nu veelzijdiger dan de Instapaper variant.
Scriptable en een nieuwkomer op het automatisatie veld, die in als gevolg van het toevoegen van Siri Shortcuts in iOS 12, op de voorgrond is gekomen. Scriptable vormt ergens het midden tussen Opdrachten (Shortcuts) en Pythonista. Gebruik makend van javascript als basistaal kan je een script schrijven waarbij je gebruik kan maken van verscheidene ingebouwde iOS feauters zoals de kalender, herinneringen, het file systeem, etc. Naast het vragen van input via simpele UI elementen, is er ook ondersteuning voor het tonen van resultaten van scripts in (interactieve) tabellen. Dat laatste gaat ook geïntegreed met Siri, waarbij de tabellen in de context van Siri getoond worden, als een script via Siri is opgeroepen aan de hand van de Siri Shortcuts integratie. Scriptable is ideaal voor het maken van automatisaties waar de visuele editor van Opdrachten het wat laat afweten, mits je de leercurve van javascript aankunt.
Automatiseren van je huis. Het begint makkelijker en makkelijker te worden om het zelf te doen, maar is al bij al toch nog een beetje het wilde westen. Gelukkig zijn er wel enkele standaarden en begint er toch ietwat stabiliteit op de markt te komen, maar het is verre van een walhalla van interoperabiliteit. Gelukkig is de ondersteuning van de door Apple gemaakte HomeKit standaard steeds groten aan het worden. De hub van alle home zaken is de Apple home app. Jammer genoeg laat deze wel wat te wensen over in duidelijkheid. Vooral op Apple watch is de home app een lange te scrollen lijst van grote knoppen. Niet echt handig voor snelle bediening. Daar brengt HomeRun gelukkig verandering in. Met een handig in te stellen grid van iconen kan je makkelijk je verschillende home scenes bedienen en er de status van zien. Wat ik wel jammer vind is dat de app enkel op de Apple watch werkt. Ik had graag hetzelfde overzicht ook om mijn telefoon gehad, in een widget of als app. Voorlopig heb ik dat zelf ineengeknutseld met een Shortcut widget (met de menu actie), maar hopelijk komt het er misschien nog ooit.
Wat misschien wel te verwachten was gegeven de naam van de app 😊 ↩
Hoewel een true black modus voor OLED displays ontbreekt, zelfs in de erg dure premium. ↩
Eigenlijk is FIGHTOPIA! van Cheapass Games bezwaarlijk een print-and-play te noemen omdat het eigenlijk een set regels is waar je zelf nog dient in te staan voor het bord en de pionnen. Maar gegeven de eenvoud van de componenten is dat niet zo moeilijk. Met hulp van een creatief kinderbrein heb ik bij deze zelf de nodige componenten voorzien. Op vormgeving en knutselbaarheid kan ik dus niet echt een objectieve score voorzien, vandaar dat deze niet gegeven zijn.
De componenten bestaan uit een schaakbord en enkelvoudige, tweevoudig en viervoudige Tokens. De Pagius versies zijn eenvoudige vierkante Tokens te plakken op karton en uit te snijden. Het bord is ofwel een schaakbord of de Pagius versie, zijnde een uit vier delen bestaand schaakbord. Ook op karton te kleven in vier delen en deze aan elkaar te plakken om zo een makkelijk opvouwbaar en opbergbaar bord. De Pagius versie is dus erg goed knutselbaar.
In het spel beschikt elke spelers over een reus, twee tanks en een legertje pionnen.
De spelers nemen het tegen elkaar op, met als doel de basis van de tegenpartij te veroveren door aan de andere kant van hebt bord te geraken met de reus of door de twee tanks van de tegenpartij uit te schakelen.
De pionnen (1 vakje groot) kunnen zicht telkens een vakje per keer over het bord verplaatsen zowel horizontaal als diagonaal, zolang het maar een vrije plek is. Pionnen kunnen geen andere stukken uitschakelen, en zullen dus hoofdzakelijk eerder blokkerend worden ingezet.
De tanks (2 vakjes groot) kunnen zich een of twee vakjes verplaatsen in hun georiënteerde richting, of een pivotering uitvoeren om van richting te veranderen. Deze verplaatsingen vereisen ook dat de eindplek vrij is1. Tanks kunnen ook schieten in hun georiënteerde richting, en kunnen hierbij vijandelijke pionnen uitschakelen. Enkel weliswaar pionnen.
De reuzen kunnen zich zoals pionnen verplaatsen maar door hun grootte (4 vakjes), zijn ze al snel geblokkeerd. Reuzen kunnen tanks uitschakelen en dat doen ze als ze tijdens hun beurt met een vakje horizontaal of verticaal aan een tank grenzen.
Het spel wordt om beurten gespeeld met iedere speler die een enkele zet doet (zoals schaak).
Het is een leuk, kort, tactisch spelletje, dat mits wat ondersteuning ook wel onder de 8 jaar kan gespeeld worden. Het blijft in de basis nog steeds een abstract spel, maar door de thematiek (en desgewenst dus de vormgeving) toch iets leuker is voor jongere spelers dan een puur abstract spel.
In de spelregels is het een beetje onduidelijk of voor het pivoteren enkel de eindbestemming leeg dient te zijn of ook de vakjes waarover heen gepivoteerd wordt. Enkel de eindbestemming maakt het iets makkelijker en lijkt me aangewezen. ↩
De zomervakantie zit er op, maat voor zij die heimwee hebben naar een stranduitstap is Sand Castles de perfecte Print and Play.
Gegevens
Aantal spelers: 2-4
Leeftijd: 5+
Speeltijd: 15 min
Beoordeling
Knutselbaarheid:★★★☆☆
Vormgeving: ★★★★☆
Speelbaarheid: ★★★★☆
De knutselbaarheid is goed, het betreft een set kaarten die vouwbaar worden aangeboden om makkelijk te printen op ietwat dikker papier. De rest is een setje tokens die je uitprint en kan plakken op karton dan uit te snijden in gelijke vierkantjes. Om het mooier te ogen wordt er aangeraden de tokens op de andere kant te voorzien van een blauw papier om zo de oceaan voor te stellen. Dit is goed, maar nog beter had de oceaanprint geweest die wel wordt getoond in de handleiding maar jammer genoeg niet bij de print voorzien is. Ik had ook last van een klein probleem met het printen, waarbij er rond sommige iconen zwarte kaders verschenen. Mogelijk heeft dit met mijn precieze set-up te maken, maar bij deze bent u gewaarschuwd. Zoals vaak jammer genoeg geen template om een doosje erbij te knutselen.
De vormgeving is erg mooi en prima thematisch, op de missende oceaanprint na is er niets op aan op te merken.
Het spel zelf is simpel maar gelaagd, met enerzijds een simpelere variant voor kleinere kinderen, en anderzijds de basisversie met ook extra tegels met bijhorende extra regels voor meer variatie. De spelregels zelf kunnen iets duidelijker maar eens je ze doorhebt kan je het makkelijk doorgeven.
Het doel van het spel is om het beste zandkasteel te bouwen bestaande uit vier muren. Iedere speler krijgt een start muur en de overige muren zijn gedurende het spel te ‘kopen’ door de juiste spulletje uit de oceaan te verzamelen.
Het verzamelen gebeurt uit een grote zee pool in het midden van de tafel. Voor je verzamel je een rij van spulletjes. In een beetje een push-your-luck mechanisme kan je dit blijven doen tót je een dubbel spulletje tegenkomt, dan tellen enkel de verzamelde tot en met het eerste van de dubbele spulletjes. De spulletjes na het eerste dubbele gaan dan de tafel rond en kunnen zomaar één voor één opgepikt worden door de andere spelers, dus dubbele pech voor jou! Daarnaast zijn er ook de overspoel tegels dievoor een beetje een reset zorgen waarbij iedereen wat teveel aan tegels moet inleveren en die er ook voor zorgt dat op termijn de pool niet uitgeput geraakt. Na deze speciale voorvallen of her vrijwillig stoppen met verzamelen, mag je je verzamelde spulletjes veilig naar je voorraad brengen, waarna je de kans hebt om een muur te bouwen.
Er zijn telkens vijf te bouwen muren beschikbaar. Voor het bouwen van een muur plaats je de gevraagde spulletjes op het strand, waar ze nog beschikbaar zijn in specifieke gevallen bij de uitbreidingstegels, en neem je de muur bij je. Daarna komt er weer een nieuwe muur uit de voorraad beschikbaar.
Voor de simpele variant is het de eerste speler met vier muren die wint. In de standaard versie luidt het bouwen van een vierde muur de laatste ronde in, en is de uiteindelijke winnaar de speler met het zandkasteel met de meeste punten van muren en nog verzamelde tegels.
De vormgeving, thematiek en spelregels maken dit een prima snel 5+ kinderspel dat je makkelijk en paar rondjes na elkaar speelt.
Waarschijnlijk wisten jullie het al, maar ik ben een grote Print and Play fan. De combinatie van spelletjes en een (klein) knutsel project, eventueel aangevuld met je eigen creativiteit is “right up my alley”. Eerder maakte ik al enkele Print and Play vertalingen waaronder Kerker Verkenner, Echte Voetbal Held, Tiny Monsters Go en mijn eigen adaptatie Wat een Soep!
In deze nieuwe artikel reeks Print and Play Tips zal ik telkens een korte beoordeling en bespreking geven van mijn favoriete Print and Play spellen. Voor ik begin met de tip zelf, even een korte overzicht van hoe ik de spellen zal beoordelen.
Beoordeling
Wat voor mij persoonlijk een goed Print and Play spel maakt zijn de onderstaande aspecten.
Knutselbaarheid
Ik knutsel graag, maar voor knutsprojecten die meerdere dagen in beslag nemen heb ik jammer genoeg geen tijd. Vandaar dat ik Print and Plays prefereer met een lage knutsel complexiteit. Eenvoudigere knutselwerkjes zullen dus een hogere score krijgen dan gewichtige knutsel meesterwerken. De hoeveelheid componenten bepaalt ook de duurtijd. Een Print and Play met een deck van tientallen kaarten zal je me dan ook niet snel zien aanbevelen, hoewel het an sich niet complex is.
Vormgeving
Een Print and Play spel moet er voor mij ook goed uit zien. Gelukkig is het zo dat er door de natuur van de Print and Play spellen vaak vele mensen zijn die er hun eigen alternatieve graphics voor maken. Dus ook al is het origineel qua vormgeving bagger, als er een mooi alternatief beschikbaar is, is dit ook prima. Vaak zijn er ook verschillende thematische varianten, een van de leuke aspecten van Print and Play. Soms voorzie ik ook zelf componenten of vertalingen, dus helemaal zuiver zal deze beoordeling dan niet zijn 🙂.
Speelbaarheid
Het spel zelf moet natuurlijk ook leuk zijn om te spelen. Als gevolg van mijn keuze voor lage knutsel complexiteit, zal ik al wat vaker bij het lichtere genre van spel uitkomen. Dus in mijn beoordeling spelen vooral de fun factor en de originaliteit van de spelmechanismes mee.
Kaiju Dice is een eenvoudig dobbel spel, met een flinke dosis geluk, maar toch ook een vleugje strategie. In Kaiju Dice ben je een van de 4 Kaiju die elk zo veel mogelijk huizen willen verpletteren. In een speelronde wordt er met 4 dobbelstenen gedobbeld en de speler die aan de beurt is mag er het eerste een van kiezen. Het gedobbelde cijfer bepaalt de beweegrichting van de speler zijn of haar monster. Dan mag de volgende speler uit de resterende 3 dobbelstenen kiezen en zo voort tot de laatste speler. De volgende ronde mag de volgende speler eerst dobbelen en zo heeft deze de eerste keuze. Dit dobbel en draft mechanisme laat door de speelvolgorde een beetje strategie toe. Simpel maar leuk. De regels bevatten ook een kleine uitbreiding met een helikopter voor nog meer variatie.
De vormgeving van de originele versie laat wat te wensen over, maar er is gelukkig de prima chibi kaiju in the suburbs versie. Deze versie is ook uiterst knutselbaar, hoewel je bij gebrek aan passend doosje er wel zelf een dient te maken.
De thematiek, relatief simpele regels en duurtijd maken dit ook een uiterst geschikt spelletje om met kinderen te spelen en de 5+ leeftijds rating is zeker correct.
Kortom een prima Print and Play. Veel knutsel en speelplezier!
En nieuw jaar komt er aan en dat wil natuurlijk zeggen dat we zoals in 2013, 2014, 2015 en 2016, we er nu opnieuw zijn met de 2017 editie van “een App store kaart aan apps”, een selectie van apps die in 2017 gelanceerd zijn of interessante updates kregen én die je zou kunnen kopen met een enkele App store kaart van € 25. Dit jaar komen wa aan een totaal van € 23,26 aan interessante betalende apps, aangevuld met enkele leuke gratis extra’s.
Gladys behoort tot een nieuw soort app categorie die sinds de komst van slepen en neerzetten in iOS 11 mogelijk zijn geworden, de zogenaamde “Shelf”. In essentie zijn de Shelf apps de verderzetting van de clipboard managers zoals de in 2014 vermelde Clips. In principe vervullen ze dezelfde functionaliteit met dat verschil dat ze gebruik makend van slepen en neerzetten en de slide-over functionaliteit van iOS 11 om als een soort virtueel schab (“Shelf”) te kunnen verschijnen en toelaten om er dingen naar toe te slepen. Daarnaast zorgt het iOS 11 sleep systeem er ook voor dat gesleepte zaken in meerdere formaten worden aangeboden, hetgeen Gladys goed ondersteund. Sleep je bijvoorbeeld een afbeelding van je browser in Gladys, dan zal deze zowel de afbeelding als de url van deze afbeelding bewaren en je dus achteraf toelaat om beide representaties van de afbeelding te gebruiken.
Gladys is naast op iPad ook beschikbaar op iPhone en zorgt er via iCloud sync voor dat je je sleepsels dus overal kunt gebruiken. Slepen is ook niet de enige manier om dingen in en uit Gladys te krijgen, er is ook een Share-Extensie, een widget en zelfs een watch-app. Kortom, een virtueel schab waar je tijdelijk iets kan neerzetten en van overal aankan.
Hoewel mijn vorige favoriete keyboard voor de iPhone, Fleksy ondertussen een beetje nieuw leven heeft ingeblazen gekregen, heb ik ondertussen een nieuw favoriet toetsenbord gevonden. En dat is niet de aanrader Minuum van vorig jaar geworden, maar wel Gboard van Google. Naast een voor mij essentiële “één hand modus”, waar het toetsenbord kleiner wordt in de breedte zodat je makkelijker met één hand kan bedienen, kan je met Gboard ook lustig swipen. Intelligent woordvoorspelling, geïntegreerde emoji en gifs, en ondersteuning voor Nederlands met azerty toetsenbord zijn ook aanwezig.
2017 was een goed jaar voor de iPad creatieveling. Naast de release van Affinity Photo en Clip Studio Paint is ook Procreate 4.0 uitgebracht. Een fantastische update die niet alleen iOS 11 slepen en neerzetten ondersteuning biedt, maar daarnaast ook het digitale verf systeem nog verder verfijnde en layer masks toevoegde. Naast deze grote features werdt ook de ganse Ul verbeterd en de achterliggende engine nog sneller gemaakt door gebruik te maken van de nieuwste technologieën beschikbaar op iOS Met deze 4.0 update bevestigt Procreate zijn plaats als een van de beste tekenprogrammas op iOS, en dit alles voor een erg gunstig prijsje.
Extra lettertypes installeren op iOS is niet onmogelijk, maar ook geen sinecure. Om dit te doen moeten er namelijk profielen geïdealiseerd worden en dat is beter van gebruiksvriendelijk. Gelukkig is daar AnyFont om dit net iets gemakkelijker te maken. Het is niet de prachtigste app die er bestaat, maar hij doet zijn ding. Je kan lettertype bestanden importeren in de app en bekijken. Als je dan kiest om ze te installeren maakt AnyFont het nodige profiel aan dat je dan kan installeren. Eens geïnstalleerd kan je het lettertype gebruiken in alle apps die keer gebruik laten maken van de systeem lettertypes.
Daarnaast zit er ook een optionele, apart aan te kopen, bundel lettertypes in, maar deze kan je gerust negeren.
De eigenaars van een Plus iPhone of de nieuwe iPhone X kunnen genieten van de portret modus waarbij het bokeh effect van een professionele camera benaderd wordt via diepte bepaling en software. Het stukje diepte bepaling kunnen we natuurlijk niet zomaar op een ander toestel te voorschijn toveren, maar het software stuk kan eventueel wel. Dat is wat Patch probeert te doen. De resultaten zijn niet perfect, maar met wat moeite krijg je er toch mooie foto’s uit.
In 2014 sierde de eerste Monument Valley deze lijst, en nu is het de beurt aan dit prachtige vervolg. De nieuwe Monument Valley 2 geeft dezelfde basis gameplay als het origineel, zij het met hier en daar wat verassingen, die vooral voortvloeien uit het spelen met twee karakters. De graphics en sound blijven even prachtig in deze nieuwe versie. Een geslaagd vervolg.
Een leuke puzzel game waar je stuk voor stuk de onderdelen van een robotmeisje bijeen zoekt doorheen de verschillende levels. Een combinatie van knappe gameplay, mooie vormgeving en een leuke update in 2017 maken dat deze game onze 2017 lijst mag afsluiten.
Een van de belangrijkste voorstellen in de concept video is het toevoegen van slepen en neerzetten (drag and drop) tussen apps. Voor een touch gebaseerd systeem zoals iOS is dat dan ook een erg logische feature. Je kan natuurlijk nu al allerlei zaken verslepen op iOS, maar zeker nog niet zoveel als op iOS’s oudere broer macOS. Apples macOS heeft altijd al een sterke sleep en neerzetten ondersteuning gehad, meer nog dan bijvoorbeeld Microsofts Windows of Linux varianten. Op macOS kan je dingen slepen op de applicatie iconen, stukjes tekst slepen naar je bureaublad , etc. Veel van dat komt in de concept video ook naar voor, heruitgevonden voor iOS.
Macstories iOS 11 Concept Video
Readdles slepen en neerzetten
Dat dit écht kan werken kan je nu al (deels) ervaren. De recente updates van de iOS apps van Readdle: Documents, PDF Expert en Spark ondersteunen nu onder elkaar slepen en neerzetten. Als je bijvoorbeeld Documents en Spark naast elkaar hebt staan in split view, kan je zo een of meerdere bestanden slepen van je documenten map naar een mail die je aan het opstellen bent. Dit is zo vanzelfsprekend dat het mij niet zou verbazen dat vele mensen zouden denken dat het ook met andere apps nu al kan. Dat is jammer genoeg niet het geval, maar hopelijk met iOS 11 wel.
Slepen en neerzetten op een iPad tussen Readdle apps
De split-view app kiezer
Wat ook naar voorkomt in de concept video, en ook een belangrijke rol vormt bij het slepen en neerzetten, is een aangepaste split-view app kiezer. Deze is zeker aan vervanging toe. De huidige lijst van app-cards schaalt niet echt bij intensief gebruik. Er zijn momenteel op iOS verschillende manieren om in het algemeen een app te openen. Je kan naar het het thuis scherm gaan en hier op een icoon drukken. Je kan dubbeldrukken op je thuis-knop en kiezen tussen previews van recente apps. Je kan naar Siri swipen en daar kiezen uit de suggestie iconen of beginnen te zoeken.
Wat Macstories voor de split-view app kiezer voorstelt is deze drie mechanismen opnieuw en op een eigen manier in het split-view scherm te steken: Search, een eigen mini thuis-scherm en de recente apps onderaan als previews.
Door Macstories voorgestelde split-view app-kiezer.
Slide-under
Mij lijkt dat niet de piste die Apple gaat volgen. Deze app kies manieren bestaan reeds, deze dus dupliceren op een andere plek lijkt me een beetje verwarrend.
Waarom er niet voor zorgen dat je gewoon gebruik kunt maken van de bestaande lanceer mechanismen? Met andere woorden als je naar de split-view gaat dat je toegang krijgt tot je volledige thuis-scherm en daarbij ook de swipe naar beneden voor spotlight. En als je in split-view kies modus dubbel klikt op de thuisknop, dan krijg je de recent apps. De bestaande methodes dus, gewoon alleen gezien binnen een split-view modus.
Geen mini thuis-scherm maar gewoon het hele thuis scherm, als een slide-under (eigen concept)
Wat er wel conceptueel moet veranderen dan is dat de split-view bij activatie niet bovenop de bestaande app komt, maar dat je iets van onder kiest. De andere app wordt opgeschoven. Dat maakt echter het huidige slide-over verhaal niet meer mogelijk, dit zou dan moeten vervangen worden door een soort van slide-under.
De slide-under (eigen concept). Let niet op de drop-shadow, die is taboe.
Dat is nogal een drastische aanpassing, en hoewel het het allemaal wat consistenter zou maken, is het dus ook onwaarschijnlijk dat Apple deze piste zou volgen. Wat het ook mag worden, laat ons hopen dat het beter is dan wat we nu hebben.
Als nieuwjaarsgeschenk breng ik jullie een eigen creatie, het gratis Print and Play bluf spel Wat een Soep! Het spelmechanisme is gebaseerd op een klassieker uit de jaren 80 die helaas niet meer verkrijgbaar is.
Probeer als eerste al jouw groenten in de soep te krijgen en word zo de Wat een Soep! kampioen. Maar pas op, want er zijn ook Stinkende Sokken om kwijt te geraken, en bluffen is niet zonder risco!
Voor het knutselen raad ik aan de voor en achterkant van de kaartjes op een gewoon papier te printen en dan tussen voor en achterkant een dikker papier te kleven. Ook het spelbord kleef je best op een dikker stuk papier of karton.
We zetten de eindejaars-traditie verder en in navolging van de 2013, 2014 en 2015 editie is hier de nieuwe 2016 editie van “een iTunes kaart aan apps”, een selectie van apps die in 2016 gelanceerd zijn of interessante updates kregen én die je zou kunnen kopen met een enkele iTunes kaart van €25. Dit jaar komen wa aan een totaal van €24,93 aan interessante betalende apps, aangevuld met enkele leuke gratis extra’s.
Een erg krachtige Launcher met heel wat extra mogelijkheden. Ik reken er hier de in-app-purchace prijs wel bij omdat deze app pas echt tot zijn recht komt als je deze aanschaft. Deze app blijft regelmatig interessante updates krijgen, zo ook ik 2016, onder meer onlangs nog de verbetering in de contact lanceerders voor meer eigen opties. Voor een iets vollediger overzicht van wat deze app zo interessant maakt, lees gerust mijn artikel ‘Launcher, een krachtiger Bedieningspaneel’.
Soms neem je wel eens een foto van iets omdat je snel een stuk tekstuele informatie wil bijhouden. In plaats van dit soort foto’s je camera roll te laten vullen, kan je beter gebruik maken van TextGrabber. Je neemt nog wel een foto, maar haalt er ineens via OCR de tekst uit die je nodig hebt. Die kan je dan ineens gebruiken waar nodig, zoals in een e-mail, of stockeren in je notitie app naast keuze.
Mijn favoriete keyboard voor de iPhone, Fleksy, wordt jammer genoeg niet meer geüpdatet want het Fleksy team is opgekocht door Pinterest. Een van de voor mij belangrijkste features was de “één hand modus” waar het toetsenbord kleiner wordt in de breedte zodat je makkelijker met één hand kan bedienen. Dat is een van de hoofd features van Minuum en de reden waarom ik het kan aanbevelen. Daarnaast maken intelligente woordvoorspelling en ondersteuning voor Nederlands met azerty toetsenbord het lijstje compleet. Hoewel Minuum enkele gestures ondersteunt zoals het swipen om ongedaan te maken, zou ik graag echte swipe functionaliteit hebben à la Swype of SwiftKey. Hopend dus op een update vol 2017.
Door wat instabiliteiten met Graphic, mijn favoriete iOS vector editor, heb ik ProtoSketch ook eens geprobeerd. En het moet gezegd zijn, ook ProtoSketch is een knappe vector app voor iOS. Iets minder features dan Graphic, maar toch ook enkele interessante eigenheden. De app is namelijk meer gericht op het maken van App Prototypes en wil hier duidelijk de concurrentie aangaan met Sketch voor Mac, en daardoor zitten er allerlei iOS en web design elementen ingebakken. Zeker dus een aanrader voor die doeleinden, maar ook erg goed als algemene vector editor.
Een toffe foto comic app. De tools en filters zijn een enerzijds een beetje grof in bediening, maar dit maakt het wel makkelijker voor kinderen om deze te gebruiken. Met de ingebakken functionaliteit op objecten uit foto’s te knippen om te combineren met andere foto’s is dit een alles in één app voor het maken van de leukste foto comics, en je krijgt er nog een leuk iMessage sticker pack bij!
Terug van weggeweest! Een lange tijd kreeg deze klassieker van 2011 geen updates, maar plots, op de valreeep van 2016 was deze er dan. Met ondersteuning voor de resolutie van de nieuwste iPhones, een Apple tv app en nieuwe levels staat dit spel er weer. Glijden maar met de vriendelijke vogeltjes.
Een platform puzzel game combinatie met vele originele elementen. Geschikt voor kinderen maar ook interessant voor volwassenen. Sfeervol vormgegeven, ideaal voor binnen speelplezier tijdens koude winter dagen.
Al vermeld in mijn iOS 10 top 10 lijstje, maar zeker nog eens het vermelden waard, omdat het gewoon dé beste sticker app is voor iMessage. Je kan wat geld spenderen aan IAP, maar deze app brengt zonder te spenderen entertainment genoeg! Veel plezier met muntjes pakken en cadeautjes uitwisselen, momenteel ook met extra kerststickers!
Een van de beste virtuele dobbelsteen apps is Nice Dice. Dit jaar kende deze veel gebruik voor het vangen van Tiny Mons. Ook nuttig voor menig ander spel.
Gladys behoort tot een nieuw soort app categorie die sinds de komst van slepen en neerzetten in iOS 11 mogelijk zijn geworden, de zogenaamde “Shelf”. In essentie zijn de Shelf apps de verderzetting van de clipboard managers zoals de in 2014 vermelde Clips. In principe vervullen ze dezelfde functionaliteit met dat verschil dat ze gebruik makend van slepen en neerzetten en de slide-over functionaliteit van iOS 11 om als een soort virtueel schab (“Shelf”) te kunnen verschijnen en toelaten om er dingen naar toe te slepen. Daarnaast zorgt het iOS 11 sleep systeem er ook voor dat gesleepte zaken in meerdere formaten worden aangeboden, hetgeen Gladys goed ondersteund. Sleep je bijvoorbeeld een afbeelding van je browser in Gladys, dan zal deze zowel de afbeelding als de url van deze afbeelding bewaren en je dus achteraf toelaat om beide representaties van de afbeelding te gebruiken.
2017 was een goed jaar voor de iPad creatieveling. Naast de release van 
Een erg krachtige Launcher met heel wat extra mogelijkheden. Ik reken er hier de in-app-purchace prijs wel bij omdat deze app pas echt tot zijn recht komt als je deze aanschaft. Deze app blijft regelmatig interessante updates krijgen, zo ook ik 2016, onder meer onlangs nog de verbetering in de contact lanceerders voor meer eigen opties. Voor een iets vollediger overzicht van wat deze app zo interessant maakt, lees gerust mijn artikel ‘
Door wat instabiliteiten met 
Terug van weggeweest! Een lange tijd kreeg deze klassieker van 2011 geen updates, maar plots, op de valreeep van 2016 was deze er dan. Met ondersteuning voor de resolutie van de nieuwste iPhones, een Apple tv app en nieuwe levels staat dit spel er weer. Glijden maar met de vriendelijke vogeltjes.